تاریخچه ی استفاده از لوله های پلی اتیلن
پلی‌اتیلن به عنوان یک پلیمر پلی‌الفین در دهه 1930 به وجود آمد و اولین بار توسط کیمیائی آلمانی هربرت ناش به صورت اتفاقی سنتز شد.
در دهه ۱۹۵۰ پلی‌اتیلن به صورت تجاری تولید شد و به سرعت جایگزین مواد دیگر در برخی از صنایع شد.
توسعه فناوری تولید پلی‌اتیلن به صورت لوله‌ها در دهه 1960 شروع شد.
در دهه ۱۹۸۰ توسعه فناوری جوش الکتروفیوژن به عنوان یک روش جدید جهت اتصال لوله‌های پلی‌اتیلن افزایش یافت و موجب استفاده بیشتر از لوله‌های پلی‌اتیلن در سیستم‌های آب و فاضلاب شد و به سرعت استفاده از لوله‌های پلی‌اتیلن به عنوان یک جایگزین مناسب و مقرون به صرفه برای لوله‌های فلزی و دیگر مواد لوله‌کشی در سیستم‌های گاز، آب، فاضلاب، و صنایع مختلف گسترش یافت.
توسعه روش‌های نوین جوشکاری و تکنولوژی‌های بهینه‌سازی فرآیند تولید لوله‌های پلی‌اتیلن.
تحقیقات و توسعه در زمینه بهبود ویژگی‌های مکانیکی و حرارتی لوله‌های پلی‌اتیلن.
استفاده از لوله‌های پلی‌اتیلن به دلیل خصوصیاتی نظیر سبکی و انعطاف‌پذیری، مقاومت به خوردگی و زنگ‌زدگی، طول عمر بالا، و نیاز به نگهداری کمتر، در صنایع مختلف به یکی از گزینه‌های محبوب تبدیل شده است.